%0 Journal Article %T انقلاب اسلامی و دگرگونی ساختاری روحانیت شیعه %J بحران پژوهی جهان اسلام %I دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره) %Z 2981-1104 %A بادامچی, محمدحسین %D 2017 %\ 12/22/2017 %V 4 %N 3 %P 9-25 %! انقلاب اسلامی و دگرگونی ساختاری روحانیت شیعه %K کلید واژگان: روحانیت %K انقلاب اسلامی %K جامعه مدنی %K دین %K سیاست %R 10.2783.4999/QJPR.2003.1108.081 %X چکیدهعمده تحلیل‌گرانِ تاریخ ایران پیش از انقلاب اسلامی، روحانیت شیعه را بر خلاف روحانیت اهل سنت، نهادی «متحد جامعه مدنی» و نه «متحد دولت» تلقی کرده‎اند. درواقع، جز در مواردی اندک در دوره‎های معدودی از اواخر صفویه و اوایل قاجار که پیوند نزدیکی میان «نهاد دین» و «نهاد دولت و سلطنت» پدید می‎آید، در باقی موارد، چه به لحاظ نظری و چه به لحاظ عملی، روحانیت شیعه به عنوان مدافع جامعه مدنی شیعی و منتقد نهاد قدرت ظاهر می‏شود. این مقاله، بر پایه تلقی شهید مطهری از تمایز روحانیت شیعه و روحانیت سنّی می‎کوشد روایتی تاریخی از تغییر موقعیت ساختاری روحانیت شیعه از جانب جامعه مدنی به سوی حکومت، از دوره مشروطه تا سال‎های پس از انقلاب ارائه دهد و با طرح تأثیر این دگرگونی ساختاری بنیادین بر الهیات سیاسی شیعی، نسبت به تحول آن در دهه‎های اخیر هشدار دهد.  %U https://journals.abru.ac.ir/article_32129_ae0644561f18698762b22c7d5fb0ddd6.pdf