امام جمعه زاده، سید جواد و دیگران. (1391). بررسی و رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر بی‌تفاوتی سیاسی در دانشگاه اصفهان با استفاده از تجزیه وتحلیل سلسله مراتبی گروهی G-AHP. دانش سیاسی و بین‌الملل (2)، 70-55.
جهانگیری، جهانگیر و محمدی، نسرین. (1397). تبیین جامعه‌شناختی رابطه امید سیاسی و بی‌تفاوتی اجتماعی- مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه شیراز. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 7 ()، 150-127.
دال، رابرت آلن. (1364). تجزیه‌وتحلیل جدید سیاست. ترجمه حسین ظفریان تهران؛ نشر حسین ظفریان.
رضایی، فرامرز، چیت‌ساز، محمدعلی و بهیان، شاپور. (1400). تبیین جامعه‌شناختی عوامل مرتبط با بی‌تفاوتی سیاسی با تأکید بر دین‌داری مورد مطالعه: شهروندان شهر اهواز، پژوهش‌های جامعه‌شناختی، 15 (1)، 29-7.
کریمی دستنایی، طاهره. (1398). شاخص شکاف جنسیتی 2020 در ایران و جهان. تهران؛ معاونت بررسی‌های اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی.
نبوی، عبدالحسین، نواح، عبدالرضا و امیرشیرزاد، نرگس. (1392). بررسی عوامل مؤثر بر بی‌تفاوتی اجتماعی، مورد مطالعه: شهروندان 18 سال به بالای شهر دزفول. جامعه‌شناسی ایران، 5 (3)، 161-132.
Dean, Dwight G. (1965). Powerlessness and Political Apathy. Social Science. Vol.40, No.4, PP. 208–213.
Harder, Joshua. (2008). Why Do People Vote? A Psychological Analysis of the Causes of Voter Turnout. Stanford Journal of Social Issues. 64, No. 3, pp. 525-549.
Merrifield, John. (1993). The Institutional and Political Factors that Influence Voter Turnout. Public Choice, PP.657–667.
Rosenberg, Morris. (1954). Some Determinants of Political Apathy. The Public Opinion Quarterly, Vol.18, PP. 349–366.
Tuccinardi, Domenico. (2014). International Obligations for Elections; Guidelines for Legal Frameworks, International IDEA (Institute for Democracy and Electoral Assistance): Stockholm, Sweden.
)
