قبض و بسط پارادایمیک در معرفت‌شناسی علم سیاست در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری، سیاست تطبیقی و مدرس دانشگاه در مونیخ آلمان و پژوهشگر دوره پسادکتری

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی قبض و بسط پارادایمیک در معرفت‌شناسی علم سیاست در ایران است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که سیاستی نبودن علوم سیاسی در ایران، عدم ارتباط با حوزه سیاست­گذاری و نداشتن پیوند با پیکره نظام سیاسی از یک‌سو و تناقض و سیاست­زدگی محض، فقدان نگاه علمی به ماهیت علوم سیاسی، ماهیت استعلایی قدرت و عدم شفافیت مبانی علم سیاست در ایران از سوی‌ دیگر، منجر به عدم پاسخ‌گویی علم سیاست ایران به واقعیات اجتماعی شده است. قبض وجودی، معرفتی و روشی علوم سیاسی در ایران باعث شد تا به یک علم سیاست‌گذار و برنامه‌ریز برای اصحاب قدرت و کارگردانان اصلی صحیفه سیاست بدل نشود.   

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Paradigmatic Contraction and Expansion in the Epistemology of Political Science in Iran

نویسنده [English]

  • Vahid Zolfaghari
PhD., in Comparative Politics and Instructor in Munich- Germany and Post-doc Researcher
چکیده [English]

The purpose of the present study is to review paradigmatic contraction and expansion in the epistemology of political science in Iran. The method of study was descriptive-analytic and the results showed that, on the one hand, non-politicization of political science in Iran, lack of connection with the policy-making domain and the political system, and on the other hand, paradox and mere apoliticism, lack of scientific outlook on the essence of political science, dominant nature of power, lack of transparency of the principles of politics in Iran have made Iran's political science not accountable to the social realities. Existential, epistemic, and methodological contraction of political science in Iran prevented it to become a policy-making and planning science for those in power and the main directors of the book of politics.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Epistemic Contraction
  • Political Science
  • Scientific Gap
  • Politics
  • Iran

مراجع

ابراهیمی دینانی، غلامحسین (۱۳۷۶). ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام. تهران: طرح نو.
باوی، محمد (۱۳۷۷). وضعیت رشته علوم سیاسی در ایران. علوم سیاسی، 1(3)، ص۲۸۶-۳۱۰.
چیلکوت، رونالد (۱۳۷۷). نظریه‌های سیاست مقایسه‌ای. ترجمه وحید بزرگی و علیرضا طیب. تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا.
حقیقت، سید صادق (۱۳۹۱). آسیب‌شناسی رشته علوم سیاسی در ایران. راهبرد فرهنگ، شماره  19، ص ۵۳-۷۸.
خرمشاد، محمدباقر (۱۳۸۶). لزوم تعالی جایگاه علوم انسانی. در: مجموعه مقالات علوم انسانی از دیدگاه صاحب‌نظران. به کوشش فیروزه اصغری. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
سریع‌القلم، محمود (۱۳۸۹). روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل. تهران: فرزان روز.
 
Azghandi, A. (2000). Political Science in Iran: A Critical Analysis. An Iranian Quarterly, 1(4), p.153-164.
Haas, M. (2017). Political Science Revitalized. London: Lexington.
Larmore, Ch. (2013). What is Political Philosophy? Journal of Moral Philosophy, 10(3), p.276-306.
List, Ch. & Valentini, L. (2017). What Normative Facts Should Political Theory be about Philosophy of Science Meets Political Liberalism. Graduate Workshop in Political Philosophy, Hamburg, July.
Lupia, A. (2000). Evaluating Political Science Research: Information for Buyers and Sellers. Political Science and Politics, 33(1), p.7-13.
Merriam, Ch.E. (1970). New Aspects of Politics. Chicago: University of Chicago Press.
Stein, M.B. (1995). Major Factors in the Emergence of Political Science as a Discipline in Western Democracies: A Comparative Analysis of the United States, Britain, France, and Germany, In: David Easton, John G, Gunnell and Michael B. Stein (eds). Regime and Discipline: Democracy and the Development of Political Science. New York: The University of Michigan Press.
Williams, B. (2005). In the Beginning was the Deed: Realism and Moralism in Political Argument. Princeton: Princeton University Press.
بحران پژوهی جهان اسلام
دوره 8، 20-21
بهار - تابستان
فروردین 1400
صفحه 53-73

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار