نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
استاد دانشگاه باقرالعلوم
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
جریان قدرت در مطالعات سیاسی به شیوه و مدل شکل گیری نظام های سیاسی می پردازد که با تحلیلی جامعه
شناسانه و نگرش سیستمی به سیاست قابل طرح است. سه جریان اقتداگرا)آبشاری(، دموکراسی)فواره ای(، دوسویه
و طرفینی عمده جریان های قدرت در نظام های سیاسی می باشند. بررسی این مساله در نظام سیاسی مبتنی بر
نهج البلاغه با توجه به اهمیت حکومت علوی در تاریخ اسلام، موضوع نوشتار کنونی است که به روش توصیفی و
تحلیلی و اکتشافی با اعتقاد به جریان قدرت طرفینی در حکومت علوی، بعد از تعریف و بیان اقسام جریان قدرت به
رابطه متقابل حکومت و شهروندان پرداخته و حقوق و وظایف متقابلی را برای هریک لازم دانسته و به جایگاه
مشورت، جایگاه نخبگان، جایگاه انتخاب و بیعت، رابطه حق و تکلیف، جایگاه بازیگران و نیروهای سیاسی در دو
بخش احزاب و گروه های فشار تصریح می کند که حاصل آن یافتن یک جریان طرفینی و دوسویه بین حاکم و
شهروندان در نظام سیاسی مبتنی بر نهج البلاغه می باشد.
کلیدواژه‌ها [English]
)